Tedaviler

İmplantoloji

İmplantoloji

İmplant tedavisi basitçe diş eksikliği olan bölgedeki çene kemiğine diş kökü görevi görecek vidaların yerleştirilmesi ve üstlerine uygun kaplamaların yapılmasından ibarettir. Hastanın hiç dişinin olmadığı durumlarda sabit protezlerle yada hareketli protezlere destek olarak çok iyi bir çözüm olmaktadırlar.

Diş eksikliği sadece hastanın beslenmesi ile ilgili engel oluşturmaz. Bunun yanısıra hastanın konuşma ve estetiğininde bozulmasına, hatta sosyal kısıtlamalara da neden olabilmektedir.

Günümüz diş hekimliğinde uygulanan implant tedavileri ile bu eksiklikler kolayca ve geri dönüşsüz olarak çözülebilmektedir.

Bu işlemde kullanılmakta olan bir kaç metod bulunmaktadır. Hangi metodun nasıl uygulanabileceği ise hekim tarafından hastanın sağlık durumuna, uygulanacak bölgede bulunan kemiğin ve diş eti dokusunun durumuna, hastanın estetiğine,beklentisine ve bütçesine göre planlanır.

Gelişen teknikler ile birlikte şu an en çok kullanılan implant tedavileri immediat tedaviler olmuştur. Bu tedavilerde diş çekimi ile birlikte implantlar yerleştirilir ve hastanın kullanabileceği bir geçici protez ile aynı gün hastanın işlemi tamamlanır. Uygun bekleme süresinden sonra ise kalıcı restorasyon yapılır ve böylece kişinin hiç dişsiz kalmadığı bir tedavi süreci geçirilmiş olur.

Bir diğer çalışma metodu ise ağız içinde herhangi bir cerrahi kesi yapılmadan önceden hazırlanan bir rehber yardımı ile yapılan dikişsiz ve ölçüye bile gerek duyulmayan uygulamalardır.

Klasik metodda ise implantlar ağız içine yerleştirildikten sonra üstleri dikişler ile kapatılır ve 6 ile 8 haftalık bir iyileşme süreci sonrası kalıcı protezleri yapılarak işlem sonlandırılır.

İmplant tedavisi etrafta bulunan diğer dişlerin kesilmemesi, uzun ömürlü olması,daha estetik ve fonksiyonel olması nedeniyle diğer tedavi seçneklerine göre üstülük sağlar.

İmplant tedavi planlamasında engel oluşturabilecek durumlar; hastanın sahip olduğu sistemik hastalıklar (kalp, hipertansiyon, diabet gibi), hastanın ağız hijyeni (özellikle yoğun sigara kullanımı), işlem bölgesinde var olan anatomik engellerdir (kemik yetersizliği, anatomik yapıların konumu gibi)